Ada değildir insan, bütün hiç değildir bir başına;
anakaranın bir parçasıdır, bir damladır okyanusta;
bir toprak tanesini alıp götürse deniz, küçülür Avrupa,
sanki yiten bir burunmuş, dostlarının
ya da senin bir yurtluğunmuş gibi,
ölünce bir insan eksilirim ben,
çünkü insanoğlunun bir parçasıyım;
işte bundandır ki sorup durma çanların kimin için çaldığını;
senin için çalıyor.
